Μαθητικό Στέκι του 10ου Δημοτικού Σχολείο Νάουσας

Από τους χρόνους τους παλιούς το `χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Τ? άπιαστο σαν αερικό στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς αλίμονό σου εκάεις

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα τι και τούτα τι κι εκείνα
ντο και ρε και φα και μι φούχτα μου και δύναμη

Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Που `ναι σπηλιά του ο ουρανός άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του στην άκρια του κυμάτου

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι γίνε το νερό στ? αυλάκι
φα και ρε και μι και ντο μες στο μπλε το ξάγναντο

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές ν? ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά για με το μαγισσάκι

Που να κοιμάμαι ξυπνητός να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά μα να `μαι ερωτευμένος

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

ΜΑΡΙΑ

ΕΛΕΝΑ

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Καλοκαίρι μου ζεστό αχ πόσο σε αγαπώ
για το πρώτο παγωτό αχ πόσο λαχταρώ.
Το καλοκαιράκι έρχεται ξανά
γέλια και παιχνίδια στην ακρογιαλιά.
Κολυμπούν σαν ψάρια όλα τα παιδιά
φωνάζουν οι μαμάδες ΟΧΙ στα βαθιά.
Γέμισε με κάστρα η ακρογιαλιά
κουβαδάκια , φτιάρια , σωσίβια πολλά.
Έρχεται το κύμα τρέχουν τα παιδιά
να σώσουνε τα κάστρα από τη λησμονιά.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

ΕΛΕΝΑ

Υπέροχο αφιέρωμα από το 10ο δημοτικό σχολείο Νάουσας στον Οδυσσέα Ελύτη

- See more at: http://inaoussa.gr/index.php/health/6982-elutis-dimotiko-naoussa#sthash.suRvWP76.dpuf

Άνοιξε τις πύλες της η έκθεση «Λόγος και Εικόνα»

- See more at: http://inaoussa.gr/index.php/health/6972-ekthesi-logos-kai-eikona#sthash.re1cIMYd.dpuf

«Καλησπέρα κυρ Οδυσσέα»

Μια συνάντηση με τον Οδυσσέα Ελύτη

Το πρόγραμμα της ευέλικτης ζώνης που πραγματοποίησε η Ε΄τάξη κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με τον παραπάνω τίτλο, παρουσίασαν τα παιδιά την Τετάρτη 28 Μαΐου, στην Εστία Μουσών.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε στο α΄μέρος παρουσίαση του βιογραφικού του ποιητή μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο και έξι τραγούδια απ’ «Τα ρω του έρωτα» με τη συνοδεία πιάνου στη σκηνή από τον κ. Δημήτρη Παρόλα.

Στο β΄μέρος παρουσιάστηκε το θεατρικό » Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας». Τα παιδιά συμμετείχαν όλα, έφτιαξαν μόνα τους τα σκηνικά στη διάρκεια της χρονιάς στα Εικαστικά Εργαστήρια και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σ’ ένα κείμενο απαιτήσεων.

Το χειροκρότημα του κόσμου, που κατέκλυσε την αίθουσα, ήταν η καλύτερη ανταμοιβή για τα παιδιά, που έλαμπαν από τη χαρά της δημιουργίας.

Βίντεο και φωτογραφίες θα προστεθούν τις επόμενες μέρες.

Η δασκάλα της Ε΄τάξης

Σγουρίδου Μαρία

Ήταν ένας Έλληνας, ένας Τούρκος κι ένας Γερμανός.Ήθελαν να μπουν στο ίδιο στρατόπεδο.Ο Τούρκος πάει στον φρουρό,κι ο φρουρός του λέει 8.Ο Τούρκος του απαντά 4.Μπαίνει μέσα.Πηγαίνει ο Γερμανός,κι ο φρουρός του λέει 6,εκείνος του απαντά 3.Πηγαίνει κι ο Έλληνας.Ο φρουρός του λέει 4.Ο Έλληνας απαντά 2 και δεν περνάει.Γιατί δεν περνάει? Επειδή το 8 έχει 4 γράμματα,το 6 έχει 3 και το 4 δεν έχει 2 αλλά 7.Γιατί η λέξη είναι έτσι τέ-σσε-ρα.

Η κυρία ρωτάει τον Τοτό:
Τοτό, πόσοι είναι οι μαθητές του Χριστού;
Ο Τοτός δεν ήξερε και ο Πέτρος του λέει για να τον βοηθήσει:
Όσες είναι και οι ώρες του ρολογιού.
Τότε ο Τοτός κοιτάει το ρολόι και λέει:
Έντεκα παρά τέταρτο, κυρία!

Ήταν ο Γιωρίκας, ο Κωστίκας και ο Αναστάσης και λένε:
- Πάμε να κάνουμε πόλεμο στην Κίνα, να την κατακτήσουμε και να μεγαλώσουμε την αυτοκρατορία μας.
Πάνε στην Κίνα φτάνουν στο παλάτι, στην απαγορευμένη πόλη, τους ανοίγει ο Μαο Τσε Τουνγκ και τους λέει:
- Ποιοι είστε εσείς;
- Είμαστε ο Γιωρίκας, ο Κωστίκας από την Ελλάδα και ήρθαμε να σας κατακτήσουμε και να μεγαλώσουμε την Ποντιακή αυτοκρατορία μας.
- Και πόσοι είστε; ρωτάει ο Μάο Τσε Τουνγκ.
- Καμιά δεκαριά εκατομμύρια.
- Εμείς, λέει ο Μάο, είμαστε περίπου 1μισι δισεκατομμύριο!
Το ακούει ο Γιωρίκας και λιποθυμάει!
Μόλις τον συνεφέρνουν λέει:
- Ρε παιδιά, δεν πάμε να φύγουμε;
- Γιατί, φοβήθηκες που είναι τόσοι πολλοί;
- Όχι, αλλά που να θάψουμε τόσο κόσμο, ρε σεις;!!!

-Πιστεύεις πραγματικά ότι είναι γρουσουζιά, όταν δεις μια μαύρη γάτα ?

-Φυσικά. Και ακόμα περισσότερο , αν είσαι ποντίκι!!!

Η δασκάλα ρωτάει τον Τοτό.

Πόσοι είναι οι μαθητές του Χριστού;

Εκείνος  δεν ήξερε  και ένας φίλος του για να τον βοηθήσει του είπε.

Όσες είναι οι ώρες του ρολογιού.

Εκείνος κοιτάζει το ρολόι και λέει.

Εννέα παρά τέταρτο κυρία.

Ιουλία Δραγουμάνου

ΦΙΛΙΑ

• Ποιήματα
• Παροιμίες
• Παραμύθια

Ποίημα

 Φίλη μου αγαπημένη
Για εμένα είσαι πολλά
Είσαι το παυσίπονο για την ατυχία μου
Έχεις μπει στο δρόμο της ζωής μου
Σε στιγμή απόγνωσης
Και μου κάνεις το ταξίδι μου άξιο να συνεχίσει
Και να ταξιδεύει παντού
Έγινες για εμένα
Βιβλίο που μπορώ να ανοίξω
Και να συνεχίσω να ανοίγω
Σαν να μην σταματά ποτέ η φιλία μας
Πράγμα που είναι σίγουρο
Μου ζεσταίνεις την καρδιά
Όταν ζω στο κρύο
Μου θυμίζεις τι σημαίνει να ζω
Όταν υπάρχουν στιγμές
Που θέλω να πεθάνω
Αυτό είναι πραγματική φιλία
Που κρατά για πάντα
Ακόμα και μετά τον θάνατο
Στον κήπο της φιλίας
Πάντα η ευτυχία μεγαλώνει

Παροιμίες

•       Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του.
•     Αδειανό βαρέλι, φίλο δεν πιάνει.
•      Αν δεν έχεις φίλο, είσαι μ? ένα χέρι
•       Δείξε μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι.
•    Καινούριο φίλο έπιασες; Παλιό μη λησμονήσεις
•       Εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε
•      Κάλλιο δολερό εχθρό παρά δολερό φίλο. (ή φίλο σκύλο)
•       Μπρος φίλος και πίσω σκύλος
•       Ο διπρόσωπος φίλος είναι φίδι κολοβό
•       Ο καλός φίλος στην ανάγκη φαίνεται
•      Οι καβγάδες των φίλων, είναι η χαρά των εχθρών
•     Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους
•      Όποιος έχει φίλο εκλεκτό, έχει μεγάλο θησαυρό
•      Πες μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι
•      Στο θάνατο είναι δύναμη και στο γκρεμό λαχτάρα
•     Τέτοιος φίλος τέτοια πίτα
•    Το φίλο σου τον διαλέγεις, το συγγενή σου όχι
•     Το νερό με τη φωτιά φίλοι δε γίνονται
•      Φάγαμε ψωμί κι αλάτι
•      Φίλος που γίνηκε εχθρός ποτέ δεν ήταν φίλος

 Ένα παραμύθι για τη φιλία!

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα παιδάκι που το καλύτερο παιχνίδι του ήταν να σκαρφαλώνει σε μια μηλιά στο δάσος. Αλλά και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Είχε ένα φίλο που του πρόσφερε τον ίσκιο της , τα μήλα και τα μεγάλα κλαδιά της για να σκαρφαλώνει το παιδάκι και να μένει αγκαλιασμένο επάνω της. Καθώς περνούσαν όμως τα χρόνια το παιδάκι μεγάλωνε και έπαιξε όλο και λιγότερο με την μηλιά. Ώσπου κάποτε άργησε πολύ να φανεί. Όταν τον είδε η μηλιά χάρηκε και του είπε:

-Έλα φίλε μου ανέβα στα κλαδιά μου.
-Μεγάλωσα πια, είπε ο νέος, δεν έχω όρεξη και είμαι και στενοχωρημένος.

-Γιατί καλέ μου φίλε; είπε η μηλιά.

-Χρειάζομαι χρήματα .

-Χρήματα δεν έχω αλλά κόψε τα μήλα μου και πούλησε τα.

Ο νέος έκανε ότι του είπε η μηλιά . Μετά από πολύ καιρό εμφανίστηκε πάλι ο νέος. Η μηλιά χάρηκε και του ζήτησε να παίξουν.

-Δεν μπορώ είμαι μεγάλος πια. Θέλω να παντρευτώ αλλά δεν έχω σπίτι.

-Δυστυχώς, είπε η μηλιά, σπίτι δεν μπορώ να σου δώσω. Το σπίτι μου είναι αυτό το λιβάδι. Αλλά μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να τα χρησιμοποιήσεις.

Ο νέος έκανε ότι του είπε η μηλιά. Πέρασαν χρόνια μέχρι να εμφανισθεί πάλι ο νέος ως άνδρας. Η μηλιά τον είδε πάλι στενοχωρημένο. Και ο νέος εξήγησε πως ήθελε να κάνει μια βάρκα να ψαρεύει, για να θρέψη την οικογένεια του.

-Κόψε τον κορμό μου, είπε η μηλιά, και κάνε την βάρκα.

Ο άνδρας υπάκουσε και αυτή την φορά. Πέρασαν παρά πολλά χρόνια ώσπου να εμφανισθεί πάλι ο άνδρας. Γέρος πλέον με άσπρη γενειάδα . Η μηλιά με το ζόρι τον γνώρισε.

-Πού είσαι φίλε μου; τον ρώτησε.

- Η ζωή με κούρασε, είπε ο άνδρας. Το μόνο που θέλω είναι να ηρεμήσω και να χαλαρώσω…

Η μηλιά τον κοίταξε με λύπηση.

-Φίλε μου, δεν ξέρω αν έχω να σου δώσω κάτι. Σου έδωσα τους καρπούς μου, τα κλαδιά μου, ακόμα και τον κορμό μου. Είμαι πια ένα ξερό κουφάρι. Αλλά αν θέλεις κάθισε κάτω και ακούμπησε την πλάτη σου επάνω μου να ξαποστάσεις…

 ΕΛΕΝΑ ΤΣΕΛΙΟΥ