ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΞΥΠΝΗΣΑ ΣΤΙΣ 7 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΝΕΡΟ. ΣΤΙΣ 8 ΗΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ. ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕΜΑΖΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.
ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ , ΜΕΧΡΙ ΚΙ 7 ΕΤΩΝ, ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΝΑΤΕΣ ΣΤΟΝ ΩΜΟ, ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΙ ΕΡΧΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΝΕΡΟ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.
ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΦΑΓΑΜΕ ΕΝΝΟΩ ΟΤΙ ΦΑΓΑΜΕ ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΤΥΡΙ. ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΠΗΓΑΜΕ ΓΙΑ ΝΕΡΟ.
ΚΑΤΑ ΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΗΡΘΕ Η ACTION AID ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΖΥΜΑΡΙΚΑ, ΓΑΛΑ, ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΠΩΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΙ ΕΜΒΟΛΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΡΟΥΧΑ.
ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΙ ΑΥΡΙΟ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΔΩ. ΠΑΝΤΑ, ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ, ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ.
ΖΩΗ ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ
Naousa Time