Ο ΧΩΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΓΟΣ
Κάποτε σε ένα χωριό στην Αφρική ζούσε ένας εργατικός χωρικός που τον έλεγαν Μαχμαντού. Μια μέρα ο Μαχμαντού πήγε να δει το χωράφι του δίπλα στο ποτάμι, που είχε φυτέψει αράπικα φιστίκια…Έκπληκτος ανακάλυψε πώς έλειπε ένα μεγάλο μέρος από τη σοδειά του.Την επόμενη μέρα ξαναπήγε στο χωράφι. Όταν είδε πως έλειπαν κι άλλα φιστίκια κατάλαβε πώς κάποιος έμπαινε κρυφά τα βράδια στο χωράφι και τα έκλεβε.Γύρισε θυμωμένος σπίτι του και διηγήθηκε την ιστορία στη γυναίκα και στα παιδιά του. «Νόμιζα πως στο χωριό μας ζούσαν μόνο τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι. Μα απ’ ότι φαίνεται υπάρχει ένας κλέφτης. Και δεν μπορούμε να τον αφήσουμε ατιμώρητο!»«Μη στενοχωριέσαι πατέρα»είπε ο γιος του Μαχμαντού, ο Φαχίμ. «Θα πιάσω εγώ τον κλέφτη. Σήμερα το βράδυ θα παραφυλάξω στο χωράφι μας, κι αν τολμήσει και έρθει θα του επιτεθώ και θα τον πιάσω! Θα πάρω κι ένα σπαθί μαζί μου για να τον πολεμήσω αν χρειαστεί.»Κι έτσι ο Φαχίμ ξεκίνησε νωρίς το απόγευμα,με τις ευχές των γονιών του,για το χωράφι τους.Όταν έφτασε, κρύφτηκε πίσω από ένα σωρό με πέτρες και περίμενε. Η ώρα περνούσε αλλά ο κλέφτης δεν φαινόταν.Ο Φαχίμ είχε νυστάξει και άρχισε να πηγαίνει πάνω κάτω στο χωράφι μήπως και ξυπνήσει.Ήθελε πολύ να κοιμηθεί αλλά σκεφτόταν ότι έπρεπε πρώτα να πιάσει τον κλέφτη.Κάθισε σε μια γωνιά να περιμένει μα πριν καλά καλά το καταλάβει βυθίστηκε σε ένα γλυκό ύπνο.Δεν πέρασε λίγη ώρα και ο κλέφτης τρύπωσε στο χωράφι και άρχισε να κλέβει τα φιστίκια του Μαχμαντού..Ο καημένος ο Φαχίμ είχε αποκοιμηθεί και δεν πήρε είδηση τίποτα.Εμείς όμως που δεν κοιμηθήκαμε μπορούμε να δούμε τον κλέφτη
Ο κλέφτης λοιπόν, δεν ήταν παρά ένας πεινασμένος λαγός..
Όταν γέμισε τη κοιλιά του άρχισε να χοροπηδάει χαρούμενα γύρω γύρω στο χωράφι ώσπου ξαφνικά είδε το γιο του Μαχμαντού…
Πάλι μας έκλεψε αυτός ο άθλιος!! Όλοι κοιμάστε και κανείς σας δεν είναι άξιος να φυλάξει αυτό το χωράφι. Σήμερα θα παραφυλάξω εγώ!!Πήγαν γρήγορα στη καλύβα τους και ο Μαχμαντού πήγε να ξαπλώσει για να είναι ξεκούραστος το βράδυ. Η ζέστη όμως ήταν αφόρητη και κατάφερε να κοιμηθεί λίγες μόνο ώρες. Αποφασισμένος να πιάσει τον κλέφτη ξεκίνησε για το χωράφι του. Για να είναι καλά προετοιμασμένος πήρε ένα μεγάλο δόρυ.
Μόλις έφτασε στο χωράφι πήγε και κρύφτηκε πίσω από κάτι θάμνους. Καθόταν και περίμενε ανυπόμονα πότε θα φανεί ο κλέφτης που του είχε κλέψει όλα τα φιστίκια για να τον πιάσει!Τελικά όμως ο Μαχμαντού δεν άντεξε και χωρίς να το καταλάβει αποκοιμήθηκε!!’Ετσι τα ξημερώματα ήρθε ο λαγός και έφαγε όσα φιστίκια μπορούσε. Έπειτα πλησίασε τον κοιμισμένο Μαχμαντού πήρε το δόρυ του και εξαφανίστηκε!
Ο Μαχμαντού ξύπνησε απότομα. Σαν κατάλαβε πως ο κλέφτης είχε έρθει ξανα απογοητεύτηκε. «Αν συνεχιστεί αυτό σε λίγο δε θα μου μείνουν καθόλου φιστίκια!» σκέφτηκε.«Πρέπει να βρω μια λύση και μάλιστα γρήγορα.» Κάθισε λοιπόν σε μια γωνιά και άρχισε να σκέφτεται πως θα μπορούσε να πιάσει στα χέρια του τον κλέφτη αφού κανείς δεν είχε καταφέρει να μείνει ξύπνιος ως τώρα.Ξαφνικά πετάχτηκε χαρούμενος «Μα βέβαια πως δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα!!» και άρχισε να τρέχει πίσω στη καλύβα του